Opis
Mapirajući opseg tema od patrijarhalnog doma, preko simboličke figure Oca, do braka kao društvene norme kojom se sputava i domestifikuje žensko telo kao ekskluzivni posed muškarca, savremena iranska poezija osvešćuje poziciju žene, one koja je unapred ućutkana, i koja po rigidnim pravilima zajednice ne može čak ni da artikuliše svoj glas. Upravo zbog markirane pozicije društvene ginofobičnosti, upravo zbog tabua koji prepliću ingerencije države sa, za ženski subjekt, smrtonosnim prerogativima „svete zajednice”, u izabranoj poeziji iranskih pesnikinja biva posebno univerzalno i humanistički osvetljen uski prostor pobune u tekstu.
Nikola Đoković
Ocjene
Nema ocjena još uvijek.